By A Freak

Her şey duruyordur bir tablonun içinde
Ve sen yürüyorsundur
Perspektif küçülmeye aldırmadan
Yağmur yağıyordur
Gevşemiş kaldırım taşlarının arasına dolan yağmur suları
Attığın her dikkatsiz adımda
Çamurla karışık bir halde paçana sıçrıyordur
Ve emin ol o çamur bile duruyordur paçanda
Otomobiller geçiyordur yanından
Uzun bir yolun henüz başında
Ve tüm bunlara rağmen her şey hala duruyordur
İki boyutlu bir hayat geçiyordur gözünün önünden
Yağmur damlaları gözlük camlarını ıslatırken
Yağmur kaydırıcılar ve dinlediğin müzikler faydasızken üstelik
Dinlediğin tüm insanlar ve gördüklerin de dahil ve duymuş oldukların
Hepsi birer figürken
Hepsi birer yanılsama ve yanlış anlama
Tüm bunlara rağmen her şey duruyorken
Ve tüm genellemeler yanlışken üstelik
Ve aslında bu bir paradoksken
Ve aslında bir tablodaki figürlerden ibaretken gördüklerin
Ne kadar saçma olduğunu bilemezsin
Senin bile anlam veremediklerin için
Başkalarından yardım beklemen gibi saçma işte
Kimse sana gerçekte yardım edemeyecekken üstelik
Çünkü her şey duruyordur
Ve çünkü her şey,
Kimsenin kimseye yardım için uzanamayacağı
Bir mesafede durmaya devam ediyordur
Fiziksek bir gerçekliktir bu
Kısırlaşmış fraktal bir döngüdür bu
Hadım edilmiştir
Ve tahmin edilenin aksine iki boyutludur
Ve belki bu da boktan bir tahminden ibarettir
Ama sonuçta her şey duruyordur
Kendi kendini emerek, sindirerek ve içine çekerek
Durmaya devam ediyordur
Sen her ne kadar yürüyebilmek için yırtınmaya devam etsen bile
Üzgünüm ama,
Ayakların ve bacakların ve tüm bu otomobiller
Tüm gevşek kaldırım taşları
Yaşayan ve yaşamayan tüm insanlar
Tanıdıkların bile
Seni sevdiğini iddia edenler bile
Anlatabiliyor muyum?
Üzgünüm ama sen hiçbirinin umurunda değilsin
Ve olması gereken de budur belki de